مهمترین عامل در عدم کارکرد یک جامعه، نداشتن قواعد مناسب و از آن مهمتر عدم رعایت قواعد از جانب همه است که در بدترین حالت جامعه را دچار آنومی یا آَشفتگی می کند.
دکتر فرامرز رفیع پور، جامعه شناس شهیر ایران، در کتاب سرطان اجتماعی فساد می نویسد مهمترین عامل در عدم کارکرد یک جامعه، نداشتن قواعد مناسب و از آن مهمتر عدم رعایت قواعد از جانب همه است که در بدترین حالت جامعه را دچار آنومی یا آَشفتگی می کند.
یکی از مهمترین علل این آشفتگی اجتماعی این است که برخی از انسان ها بتوانند با ابزاری قواعد را به نفع خودشان تغییر دهند یا از شرایط به طور خاص به نفع خودشان استفاده کنند که همان شرایط فساد در جامعه است. فساد نیز همچون بیماری سرطانی در جامعه گسترده شده و موجب تخریب ارکان آن می شود.
بدیهی است که نیازها و آرزوها، میزان دستیابی به اهداف، ناکامی و دلسردی، مقایسه احساس محرومیت و نابرابری دومینوی شوم و قابل پیش بینی این پدیده خواهد بود.
این کتاب که مبتنی بر پژوهش های معتبر و با حمایت فرهنگستان علوم ایران منتشر و برنده جوایز معتبر خوارزمی و فارابی نیز شده پس از یک بررسی جامع از شرایط اجتماعی و اقتصادی، تنها راه مبارزه با این پدیده ناهنجار را عزم راسخ مسئولین، داشتن یک مدل جامعه برای اصلاح، و اجرای قاطعانه، فوری و بدون مسامحه می داند.
حال این دیدگاه دکتر رفیع پور را به عنوان خط کشی متقن با عملکرد دکتر میثم معزی، سرپرست جدید معاونت درمان، مقایسه کنیم.
دکتر معزی که پیشتر سابقه مدیریت بازرسی جندی شاپور و نیز ریاست بیمارستان گلستان را در کارنامه قوی اش می بیند، انتظار می رود فردی بسیار آگاه به ساختارهای معیوب درمانی و نیز افراد مسئول هر پست باشد و با توجه به حسن شهرت خانوادگی ایشان که از خانواده های اصیل و انقلابی بوده، اولا برای این مسئولیت جدید برنامه ای مدون داشته و ثانیا با اقدامات انقلابی و جهادی کیفیت معاونت درمان علوم پزشکی کلانشهر اهواز را به شان واقعی اش برساند.
لیکن با وجود گذشت یک ماه از انتصاب ایشان هیچ اقدام ساختاری و صریحی صورت نگرفته و صد البته لازمه امیدواری مردم بهبود هر چه سریعتر شرایط است.
https://sobhekhouzestan.ir/?p=3378