یگانه امر ثابت در دنیای امروز تغییراست
اگر یک سیستم خاصیت تغییرپذیری و اصلاح نداشت، در چارچوب اولیه خود باقی میماند و راه پیشرفت آن مسدود میشد. در علوم طبیعی، اینرسی خاصیتی از یک جسم است که در برابر تغییر سرعت یا جهت حرکت جسم مقاومت میکند. هر چه جرم یک جسم بیشتر باشد اینرسی اش بیشتر است. به قانون اول نیوتون قانون اینرسی نیز گفته میشود. به عبارتی تمایل اجسام به حفظ حالت قبلی را اینرسی گویند.
قانون اول نیوتن میگوید هرگاه شی با سرعت ثابت در حال حرکت باشد مادامی که نیروی خارجی به آن وارد نشود به حرکت خود در همان جهت ادامه خواهد داد. در واقع اینرسی، قدرت مقاومتی است که هر جسم برای حفظ وضعیت کنونی خود بروز می دهد، چه این حالت، وضعیت سکون، یا حالت حرکت یکنواخت رو به جلو در یک خط مستقیم باشد.
مفهوم اینرسی علاوه بر علوم طبیعی در خصوص انسانها و سازمانها و اجتماعات نیز کاربرد دارد. پدیده مقاومت سازمان در برابر عدم تغییر جهت حرکت فعلی و یا مقاومت برای تغییر از سکون به حرکت، اینرسی سازمانی گفته می شود. به عبارتی تمایل به حفظ وضع موجود در یک سازمان، اینرسی سازمانی نامیده می شود. هنگامی که یک سیستم منابع گوناگونی از جمله زمان، نیروی انسانی، پول، ارتباطات، تاییدات و … را در یک مسیر به کار می گیرد؛ تغییر از مسیر فعلی به دلیل عدم تمایل برای هدررفت منابع هزینه شده در گذشته و الگوهایی که به عادت تبدیل شده است، سخت می شود.
مهمترین عوامل ایجاد اینرسی سازمانی شامل: ترس و روحیه محافظه کاری، تهدید موقعیت شغلی، استرس و اضطراب، عدم درک درست نسبت به تغییرات محیطی، انجماد فکری، دفاع روانشناختی و عدم آگاهی از علت تغییر هستند. در محیط دائما در حال تغییر سازمانهای امروزی، اینرسی سازمانی موجب می شود سیستم نتواند با محیط خود انطباق پیدا کند و در نتیجه به مرور به سمت انحلال سوق پیدا کند.
ابعاد اینرسی سازمانی شامل: اینرسی بینشی، عملی، روانشناسی و دانشی که اینرسی دانشی شامل دو بعد تجربه و یادگیری میباشد؛ و با در نظر گرفتن این ابعاد میتوانند اینرسی سازمانی راکنترل کنند.
قابل تامل است که در ابتدای ورود مدیر به یک سیستم امکان غلبه بر اینرسی سازمانی بسیار بالاتر از مراحل بعدی است.
به مرور زمان به دلیل عادت به وضع موجود و خروج از شوک تغییر مدیریت، مدیر و کارکنان به بازگشت به وضع قبلی متمایل می شود و اینرسی مانع از تغییر سازمان می گردد. مدیران سازمانهای عصر کنونی و آینده نه تنها باید در برابر محیط متغیر سازگار باشند، بلکه توانایی تشخیص مشکلات و به کارگیری برنامه های تغییر را دارا باشند.
https://sobhekhouzestan.ir/?p=4894
